Mapa krajobrazowa Jedwabnego Szlaku, namalowana w roku Jiajing w środkowej dynastii Ming, wyraźnie wskazuje nazwy ponad 200 miejsc wzdłuż Jedwabnego Szlaku.Jest uzupełniony w formie malarstwa pejzażowego, a także odtwarza wspaniałą manierę miast, gór i rzek wzdłuż drogi z wykwintnym malarstwem.„Mapa krajobrazowa Jedwabnego Szlaku” jest bardzo elegancka, stosowna, prawdopodobnie oryginalna nazwa dynastii Ming.Droga z Jiayuguan do miasta Kuyu była trasą Jedwabnego Szlaku w czasach dynastii Ming.Morski Jedwabny Szlak dynastii Ming składał się głównie z trzech głównych portów: Guangzhou, Quanzhou i Ningbo oraz innych portów odgałęzionych.W dniu 20 kwietnia 2017 r. Państwowa Administracja Dziedzictwa Kulturowego oficjalnie wyznaczyła Kanton jako wiodące miasto do zastosowania Morskiego Jedwabnego Szlaku Ming jako miejsca światowego dziedzictwa.Będzie współpracować z Nanjing, Ningbo, Jiangmen, Yangjiang, Beihai, Fuzhou, Zhangzhou, Putian, Lishui i innymi miastami w celu ochrony i stosowania Morskiego Jedwabnego Szlaku.

Lądowy Jedwabny Szlak powstał w zachodniej dynastii Han (202 pne - 8 pne), kiedy cesarz Wudi z Han wysłał Zhang Qian do zachodnich regionów, aby otworzył lądową trasę ze stolicy Chang'an (dzisiejsze Xi'an) przez Gansu i Xinjiang do Azji Środkowej i Azji Zachodniej oraz połączył kraje śródziemnomorskie.Dlatego punktem startowym lądowego Jedwabnego Szlaku był Chang'an w zachodniej dynastii Han, czyli dzisiejsze Xi'an, stolica prowincji Shaanxi w Chinach.Punktem wyjścia Jedwabnego Szlaku we wschodniej dynastii Han był Luoyang.Jego pierwotną funkcją był transport jedwabiu produkowanego w starożytnych Chinach.W 1877 r. Niemiecki geogeograf Richthofen nazwał w swojej książce „Jedwabny Szlak” drogę transportową Regionów Zachodnich między Chinami a Azją Środkową oraz między Chinami a Indiami, w której handel jedwabiem był środkiem transportu od 114 pne do 127 rne, jako „Jedwabny Szlak”.Termin ten został wkrótce zaakceptowany przez środowisko akademickie i opinię publiczną oraz wprowadzony do oficjalnego użytku. „Morski Jedwabny Szlak” był w starożytności morskim kanałem komunikacji, wymiany handlowej i kulturalnej między Chinami a innymi krajami.Jego centrum znajdowało się głównie na Morzu Południowochińskim, dlatego też nazywano je Jedwabnym Szlakiem Morza Południowochińskiego.Morski Jedwabny Szlak powstał w czasach dynastii Qin i Han, rozwinął się od Trzech Królestw do dynastii Sui i rozkwitł w czasach dynastii Tang, Song, Yuan i Ming, co czyni go najstarszą znaną drogą morską.22 czerwca 2014 r. „Jedwabny Szlak: Sieć korytarzy Changan-Tianshan”, wschodni odcinek lądowego Jedwabnego Szlaku wspólnie ogłoszony przez Chiny, Kazachstan i Kirgistan, został pomyślnie ogłoszony Światowym Dziedzictwem Kulturowym, stając się pierwszym projektem, który zostać z powodzeniem wpisane na Listę Światowego Dziedzictwa Kulturowego dzięki współpracy transgranicznej.

Pod koniec XIX wieku niemiecki geograf Richthofen nazwał w swojej książce Chiny „drogą transportową regionów zachodnich między Chinami a Azją Środkową oraz między Chinami a Indiami od 114 pne do 127 rne, której środkiem był handel jedwabiem”.Termin ten został wkrótce zaakceptowany przez środowisko akademickie i opinię publiczną i został formalnie zastosowany.Później niemiecki historyk Holman opublikował Starożytny Jedwabny Szlak między Chinami a Syrią na początku XX wieku, zgodnie z nowo odkrytymi danymi archeologicznymi, dalej rozszerzył Jedwabny Szlak na zachodnie wybrzeże Morza Śródziemnego i Azję Mniejszą, określił podstawowe znaczenie Jedwabny Szlak, to znaczy, jest to starożytni Chińczycy przez Azję Środkową do Azji Południowej, Azji Zachodniej i Europy, kanał komunikacji handlu ziemią w Afryce Północnej.Tradycyjny Jedwabny Szlak rozciąga się na długości 6440 kilometrów od starożytnej stolicy Chin Chang'an do Morza Śródziemnego przez kraje Azji Środkowej, Afganistan, Iran, Irak i Syrię, a kończy się w Rzymie.Uważa się, że droga była skrzyżowaniem starożytnych cywilizacji Wschodu i Zachodu, które łączyły kontynent euroazjatycki, a jedwab jest najbardziej reprezentatywnym ładunkiem.Przez tysiące lat wzdłuż Jedwabnego Szlaku przemieszczali się koczownicy lub plemiona, kupcy, duchowni, dyplomaci, żołnierze i odkrywcy akademiccy.